-
1 jacto
jacto, āvi, ātum (jactarier, Lucr. 6, 556; Enn. Tr. 130), 1, v. freq. a. [jacio], to throw, cast, hurl.I.Lit.:B.semen,
to scatter, Varr. R. R. 1, 42:semina per undas,
Ov. M. 4, 748:jactato flore tegente vias,
id. Tr. 4, 2, 50:irrita sacrilega jactas incendia dextra,
id. M. 14, 539:hastas,
Cic. de Or. 2, 78, 316:vestem argentumque de muro,
Caes. B. G. 7, 47:lapides vacuum in orbem,
Verg. G. 1, 62:cinerem per agros,
id. ib. 1, 81:se muris in praeceps,
Curt. 5, 6, 7;of casting a net: rete,
Dig. 19, 1, 12;also of dicethrowing: talos arripio, jacto basilicum,
Plaut. Curc. 2, 3, 79; cf.:numerosque manu jactabat eburnos,
Ov. A. A. 2, 203; id. ib. 3, 355; Suet. Aug. 71.—Transf.1.To throw or toss about; to shake, flourish:2.crura,
Lucr. 4, 991:brachia in numerum,
id. 4, 769:manus,
Quint. 11, 3, 179; 10, 3, 21:umeros,
id. 11, 3, 130:tinnula manu,
Ov. Tr. 1, 1, 38:tintinnabulum,
Phaedr. 2, 7, 5:onerosa pallia,
Juv. 6, 236:cerviculam,
Cic. Verr. 2, 3, 19, § 49:nisi se suo more jactavisset,
i. e. to make gestures, id. Brut. 60, 217:cum multum se Curio ex more jactasset,
Quint. 11, 3, 129:exsultare immoderateque jactari,
Cic. Div. 1, 29, 60:corpus in suo sanguine,
to wallow, Ov. M. 10, 721:videntes,
Verg. G. 2, 355:a facie manus,
to throw kisses, Juv. 3, 106; cf.: jactare basia, id. 4, 118:oculos,
Lucr. 4, 1133:lumina,
Ov. H. 3, 11:jugum,
i. e. to be restless, rebellious, Juv. 13, 22.—To drive hither and thither, to drive about:3.cum adversā tempestate in alto jactarentur,
Cic. Inv. 2, 31, 95; Ov. H. 17, 235; Hor. Ep. 1, 11, 15; Ov. Tr. 3, 2, 15:ut Aeneas pelago... omnia circum Litora jactetur,
Verg. A. 1, 668; 10, 48; 1, 182:jactati aequore toto Troes,
id. ib. 1, 29; Ov. M. 11, 441 al.:si quando, ut fit, jactor in turba, etc.,
Cic. Planc. 7, 17:jactatur domi suae homo honestissimus,
id. Verr. 2, 1, 26, § 67:aestu febrique jactari,
id. Cat. 1, 13.—So of the sea:ut jactetur aqua,
Lucr. 6, 553:cito mutata est jactati forma profundi,
Ov. H. 19, 77:aequora,
id. Tr. 4, 4, 57.—To throw away:4.merces,
Plaut. Rud. 2, 3, 43:arma,
Liv. 9, 12; Curt. 3, 3, 9.—Esp., to throw overboard, throw into the sea, Dig. 47, 2, 43, § 10; 14, 2, 4, § 2:jactatur rerum utilium pars maxima,
Juv. 12, 52.—To throw out, emit, spread:II.luna suam jactat de corpore lucem,
Lucr. 5, 576:voces per umbram,
Verg. A. 2, 768.—Trop.A.To torment, disquiet, disturb:B.jactor, crucior, agitor, stimulor,
Plaut. Cist. 2, 1, 4:nolo te jactari diutius,
id. Trin. 3, 2, 59:ipsa velut navis jactor,
Ov. H. 21, 41:jactari morbis,
Lucr. 3, 507:clamore et convicio,
Cic. Fam. 1, 5:aliquem,
id. Div. in Caecil. 14, 45.—Jactare se or jactari, not to be firm, to waver, Cic. Tusc. 4, 10.—Of money, to fluctuate in value:C.jactabatur temporibus illis nummus sic, ut nemo posset scire, quid haberet,
Cic. Off. 3, 20, 80. —To consider, examine, discuss:D.pluribus praesentibus eas res jactari nolebat,
Caes. B. G. 1, 18:multa totā die in concilio variis jactata sermonibus erant,
i. e. discussed, not decided, Liv. 1, 50, 3:pectore curas,
Verg. A. 1, 227:jactari magis quam peragi accusatio ejus poterat,
discussed without a conclusion, to no purpose, Liv. 10, 46, 16.—To discuss, mention, intimate, pronounce, throw out, utter, speak, say, name, propose a thing:E.rem jactare sermonibus,
Liv. 8, 29:ultro citroque,
id. 7, 9:jactamus jam pridem omnis te Roma beatum,
Hor. Ep. 1, 16, 18:talia jactanti, etc.,
Verg. A. 1, 102:jactatum in condicionibus nequiquam de Tarquiniis in regnum restituendis,
Liv. 2, 13, 3:hanc autem jactari magis causam quam veram esse,
to be rather the pretext than the true reason, id. 5, 53, 2.—To throw or fling out threats, etc.:F.jactare et opponere terrorem,
Cic. Sest. 23, 52:minas,
id. Quint. 14, 47:probra in quempiam,
Liv. 29, 9; cf.:convicia,
Prop. 3, 8, 11.—To boast of, vaunt a thing:G.ostentare honorem aetatis, jactare urbanam gratiam et dignitatem,
Caes. B. C. 3, 83:ingenium,
Quint. 3, 1, 3:genus et nomen,
Hor. C. 1, 14, 13:regna et virtutem,
Ov. H. 16, 81:quo te jactas creatum,
id. M. 9, 23; Curt. 8, 1, 23.—With se, to talk boastfully of one's self, to boast, make an ostentatious display.(α).Absol.:(β).intolerantius se jactare,
Cic. de Or. 2, 52, § 209:non jactandi mei causā,
Quint. Decl. 268.—With dat.:(γ).se alicui,
to boast of one's self to a person, Ov. H. 12, 175:se Iliae querenti ultorem,
Hor. C. 1, 2, 18; Liv. 35, 49, 3:ipse cum se jactaret amicae,
Juv. 1, 62.—With in or simple abl.:(δ).cum in eo se in contione jactavisset,
Cic. Att. 2, 1, 5:ne quis sit lucus, quo se plus jactet Apollo,
Verg. E. 6, 73.—With de:(ε).jactat se jamdudum de Calidio,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 46.—With gen.:(ζ).se justitiae,
Hier. Ep. 23, 34. —With two acc.:H.se jactare formosum,
Phaedr. 3, 8, 6.—To carry one's self confidently or conceitedly:I.qui antea solitus esset jactare se magnificentissime in illo loco,
Cic. Att. 2, 21, 3.—To be officious or active in, to give one's self up to, devote one's self to a thing:K.jactare se in causis centumviralibus,
Cic. de Or. 1, 38, 173:nostrum hoc tempus aetatis forensi labore jactari,
id. Q. Fr. 3, 5:in qua (re publica) tu non valde te jactas,
id. Fam. 2, 15, 3:se actionibus tribuniciis,
Liv. 3, 1.—Se in pecuniis, to be prodigal of one's money, Cic. Cat. 2, 9.—Hence, jactans, antis, P. a., boasting, bragging, boastful, vainglorious.1.Lit.: insolens, arrogans, jactans, Cic. Fragm. ap. Non. 322, 13:2.epistolae jactantes et gloriosae,
Plin. Ep. 3, 9:neque vereor ne jactantior videar, etc.,
id. ib. 9, 23; so Verg. A. 6, 815: jactantior hic paulo est, Hor. S. 1, 3, 50.—With gen.:tumidus ae sui jactans,
Quint. 11, 1, 50:plebis jactantissimus amator,
Spart. Hadr. 17.—Transf., proud, noble, splendid:septemgemino jactantior aethera pulset Roma jugo,
Stat. S. 4, 1, 6; Claud. IV. Cons. Hon. 1.— Adv.: jactanter, boastfully, ostentatiously:minae jactanter sonantes,
Amm. 27, 2, 3; Prud. Ham. 170.— Comp.:jactantius maerere,
Tac. A. 2, 77:litteras componere,
id. H. 3, 53; Prud. Ham. 170. -
2 turbō
turbō āvī, ātus (turbāssitur for turbātum erit, C.), āre [turba], to make an uproar, move confusedly, be in disorder: instat, turbatque (Achilles), rages, O.: turbant trepida ostia Nili (i. e. trepidant), V.— To disturb, a<*>itate, confound, disorder, throw into confusion: mare ventorum vi turbari: hibernum mare, H.: eversae turbant convivia mensae, O.: turbatis capillis stare, O.: turbata capillos, O.—In war, to throw into disorder, break, disorganize: equitatus turbaverat ordines, L.: Hic rem Romanam, magno turbante tumultu, Sistet, V.—Of water, to trouble, make thick, turbid: lacūs, O.: limo aquam, H.—Fig., to make confusion, cause disorder: turbent porro, quam velint, T.: omnibus in rebus turbare, i. e. derange all his affairs: si una alterave civitas turbet, Ta.: si in Hispaniā turbatum esset: totis Usque adeo turbatur agris, i. e. there is confusion, V.— To confound, confuse, disturb, unsettle: non modo illa, quae erant aetatis, permiscuit, sed etiam turbavit: ne quid ille turbet vide: ne incertā prole auspicia turbarentur, L.* * *Iturbare, turbavi, turbatus Vdisturb, agitate, throw into confusionIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circleIIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circle -
3 misceō
misceō miscuī, mīxtus, ēre, to mix, mingle, intermingle, blend: picem sulphure, S.: (sortes) pueri manu miscentur: mella Falerno, H.: nectare aquas, O.: Fulgores operi, V.: fletum cruori, O.: cum undis miscentur aquae, O.: mixtos in sanguine dentīs, scattered, V.—To unite, have intercourse: sanguinem ac genus, intermarry, L.: corpus cum aliquā: per conubia Gaetulos secum, S.: se tibi, O.—To mix, prepare: alteri mulsum: miscenda Cum Styge vina bibas, i. e. you shall die, O.: nullis aconita propinquis, Iu.—To mingle, unite, assemble, associate, join: (se) viris, V.: circa regem densae Miscentur (apes), gather thickly, V.: mixtis lustrabo Maenala nymphis (i. e. permixtus nymphis), V.: tres legiones in unam, Ta.: desertos sibi, i. e. fraternize with, Ta.: volnera, inflict on one another, V.: certamina, L.: proelia, V.: manūs, Pr.—To throw into confusion, disturb, confound, embroil: magno misceri murmure pontum, V.: miscent se maria, V.: mixto agmine, in disorder, V.: ignes murmura miscent, confound their thunders, V.: incendia, scatter, V.—To overturn, confound, make a disturbance in, move, upturn: caelum ac terras, L.: caelum terris et mare caelo, Iu.—Fig., to mix, mingle, unite, join, associate: cuius animum cum suo misceat: aliquid de nostris moribus, add, Iu.: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo, mixed... by no means harmonized: utile dulci, H.: mixtus aliquo deus, transformed into, Pr.—To throw into confusion, embroil, disturb, confound: fortuna miscere omnia coepit, S.: rem p. malis contionibus: plura, to cause more disturbance: plurima, N.: sacra profanis, H.: fors et virtus miscentur in unum, contend together, V.—To stir up, excite, concoct: Ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas, T.: nova quaedam misceri et concitari mala videbam.* * *miscere, miscui, mixtus Vmix, mingle; embroil; confound; stir up -
4 infero
in-fĕro, intŭli, illātum, inferre, v. a., to carry, bring, put, or throw into or to a place (class.); constr. with in and acc., ad, or the dat.I.Lit.(α).With in and acc.: in equum, to bring or set upon a horse, Caes. B. G. 6, 29:(β).coronam in curiam,
Liv. 44, 14, 3:Scipio lecticula in aciem inlatus,
id. 24, 42, 5:in portum quinqueremes,
id. 28, 17, 5; cf. id. 26, 21, 6; 10, 2, 13:arma in Italiam,
Nep. Ham. 4, 2:bello in provinciam illato,
Cic. Fam. 15, 2, 1; id. Sest. 27, 58; Liv. 9, 25, 2.—With dat.:(γ). (δ).semina arvis,
Tac. A. 11, 54:fontes urbi,
id. ib. 11, 13; cf.: pedem aliquo, to go or proceed to a place, Cic. Caecin. 14, 39:spolia opima templo,
id. 4, 20.—Absol.:B.inferri mensam secundam jussi,
to be served up, Plin. 9, 35, 58, § 120:gressus,
Verg. G. 4, 360.—To throw upon, apply to any thing; esp. of fire, to set fire to:C.tectis et templis ignes inferre conati sunt,
to set fire to, Cic. Cat. 3, 9, 22; cf.:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 6, 18.—In partic.1.To bring to a place for burial, to bury, inter:2.ne quis sepulcra deleat, neve alienum inferat,
Cic. Leg. 2, 26, 64:reliquias ejus majorum tumulis inferri jussit,
Just. 11, 15.—To furnish, pay (a tribute or tax):3.tributum alicui,
Col. 1, 1, 11:vicesimam,
Plin. Pan. 39, 6:septingenta milia aerario inferenda,
id. Ep. 2, 11, 20.—To give in, enter (an account):4.sumptum civibus,
Cic. Fl. 19, 45:rationes falsas,
id. ib. 9, 20:rationibus,
to bring into account, Col. 1, 7, 7:aliquid in rationes,
Dig. 34, 3, 12.—Milit.: signa (arma) in hostem, or hosti, to bear the standards against the enemy, to attack, make an attack upon:5.conversa signa in hostes inferre,
to wheel about and attack, Caes. B. G. 2, 26; Liv. 6, 29, 2; 9, 27, 12; saep. with dat.:trepidantibus inferunt signa Romani,
id. 3, 18, 8; 8, 30, 7; Curt. 8, 14, 15:signa patriae urbi,
Cic. Fl. 2, 5; Liv. 28, 3, 13; so,inferre arma,
Nep. Dat. 6, 5:pedem,
to advance, attack, Liv. 10, 33, 4; so,gradum: gradum acrius intulere Romani,
id. 35, 1, 9:bellum alicui,
to make war upon, to wage war against, Cic. Pis. 34:bellum Italiae,
id. Att. 9, 1, 3:bellum contra patriam,
id. Phil. 2, 22, 53:arma,
to begin a war, commence hostilities, Liv. 1, 30, 8.—Se, to betake one ' s self to, repair to, go into, enter, esp. with the accessory notion of haste and rapidity.— With dat.: visa vi quadam sua inferunt sese hominibus noscitanda, present, offer themselves, Gell. 19, 1, 15:II.lucus erat, quo se Numa sine arbitris inferebat,
Liv. 1, 21, 3:se foribus,
Verg. A. 11, 36:se flammae,
Vell. 2, 74.—With a play upon I. b, supra:me inferre Veneri vovi jam jentaculum (cf. the context),
Plaut. Curc. 1, 1, 72.—With in and acc.: se in periculum capitis atque in vitae discrimen, to rush upon, expose one ' s self to, Cic. Balb. 10, 25:cum se in mediam contionem intulisset,
Liv. 5, 43, 8; 4, 33, 7; 7, 17, 5; 24, 16, 1 al. — Absol.:viden' ignavum, ut se inferat!
how he struts! how proudly he walks! Plaut. Mil. 4, 2, 54:ut magnifice infert sese,
id. Ps. 4, 1, 7:atque etiam se ipse inferebat,
presented himself, came unbidden, Cic. Caecin. 5; Liv. 2, 30, 13; 22, 5, 5; Tac. H. 4, 66; id. Agr. 37; Curt. 4, 12, 14 al.—Trop.A.In gen., to bring forward, introduce; to produce, make, excite, occasion, cause, inflict:B.in re severa delicatum aliquem inferre sermonem,
Cic. Off. 1, 40, 144:mentionem,
to make mention, to mention, Liv. 4, 1, 2:spem alicui,
Caes. B. G. 2, 25:quam maximum terrorem hostibus,
id. ib. 7, 8:alicui injuriam,
id. ib. 54; Val. Max. 8, 1, 6; cf.:injuriis in socios nostros inferendis,
Cic. Sest. 27, 58:calamitatem,
Caes. B. G. 1, 12:turpitudines,
Cic. Phil. 14, 3, 9:crimen proditionis alicui,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:periculum civibus,
id. Sest. 1, 2:probrum castis, labem integris, infamiam bonis,
id. Cael. 18, 42:moram et impedimentum alicui rei,
id. Inv. 1, 9, 12:mortem alicui per scelus,
id. Mil. 7, 17:pestilentiam agris,
Liv. 5, 14, 3: vim vitae suae, to lay violent hands upon one ' s self, Vell. 2, 45:vim et manus alicui,
Cic. Cat. 1, 8, 21:vim alicui,
Tac. A. 15, 5; Suet. Claud. 16; 37:vulnera hostibus,
to give wounds to, to wound, Caes. B. C. 2, 6:delectari criminibus inferendis,
Cic. Lael. 18, 65:litem capitis in aliquem,
id. Clu. 41, 116:alicui crimen proditionis,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106: judicium, to judge (post-class.), Dig. 5, 2, 4:prima peregrinos obscena pecunia mores intulit,
Juv. 6, 299. — -
5 misceo
miscĕo, miscŭi, mixtum (mistum is found in many MSS. and edd., but is probably a corruption of copyists, representing the weakened sound of x in later times; v. Neue, Formenl. 2, p. 556), 2, v. a. [root mik-, mig-; Sanscr. micras, mixed; Gr. misgô, mignumi; cf. miscellus], to mix, mingle, to intermingle, blend (for the difference between this word and temperare, v. below, II. A.; cf. confundo).I.Lit.A.In gen.; with abl.:B.(sortes) pueri manu miscentur,
Cic. Div. 2, 41, 86:toxicum antidoto,
Phaedr. 1, 14, 8:mella Falerno,
Hor. S. 2, 4, 24:vina Surrentina faece Falernā,
id. ib. 2, 4, 55:pabula sale,
Col. 6, 4:nectare aquas,
Ov. H. 16, 198.— With dat.:dulce amarumque mihi,
Plaut. Ps. 1, 1, 61:fletum cruori,
Ov. M. 4, 140; Col. 7, 5:inter curalium virides miscere smaragdos,
Lucr. 2, 805:cumque meis lacrimis miscuit usque suas,
Ov. P. 1, 9, 20. —In partic.1.To join one's self to, have carnal intercourse with one:2.corpus cum aliquā,
Cic. Div. 1, 29, 60.—With dat.:sic se tibi misceat,
Ov. M. 13, 866:cum aliquo misceri in Venerem,
App. M. 9, p. 228, 16:sanguinem et genus,
to intermarry, Liv. 1, 9, 4.—To mix, prepare a drink:3.alteri miscere mulsum,
Cic. Fin. 2, 5, 17; Ov. Am. 1, 4, 29:Veientana mihi misces,
Mart. 3, 49, 1:pocula alicui,
Ov. M. 10, 160:lurida terribiles miscent aconita novercae,
id. ib. 1, 147; cf.: miscenda Cum Styge vina bibas, = you shall die, id. ib. 12, 321:nullis aconita propinquis miscuit (Orestes),
Juv. 8, 219.—Miscere se, or misceri, to mingle with others, to unite, assemble:4.miscet (se) viris,
Verg. A. 1, 440:se partibus alicujus,
Vell. 2, 86, 3:ipsa ad praetoria densae Miscentur,
assemble, Verg. G. 4, 75.—Miscere manus or proelia, to join battle, engage ( poet.):5.miscere manus,
Prop. 2, 20, 66:proelia dura,
id. 4, 1, 28;hence, vulnera,
to inflict wounds on each other, Verg. A. 12, 720.—Of storms, to throw into confusion, to disturb, confound, embroil ( poet.):II.caelum terramque,
Verg. A. 1, 134:magno misceri murmure pontum,
id. ib. 1, 124:miscent se maria,
id. ib. 9, 714.—Hence, of persons, to raise a great commotion, make a prodigious disturbance, to move heaven and earth:caelum ac terras,
Liv. 4, 3, 6:quis caelum terris non misceat et mare caelo,
Juv. 2, 25; cf.:mare caelo confundere,
id. 6, 282. —Trop.A.In gen., to mix, mingle, unite, etc.:B.dulce amarumque una nunc misces mihi,
Plaut. Ps. 1, 1, 63: miscent inter sese inimicitiam agitantes, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 275 Vahl.):animum alicujus cum suo miscere,
Cic. Lael. 21, 81:gravitate mixtus lepos,
id. Rep. 2, 1, 1:misce Ergo aliquid de nostris moribus,
Juv. 14, 322:ex dissimillimis rebus misceri et temperari,
Cic. Off. 3, 33, 119; cf., joined with temperare,
id. Or. 58, 197;also opp. to temperare, since miscere signifies merely to mix, but temperare to mix in due proportion: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo,
Cic. Rep. 2, 23, 42.—In partic.1.To share with, impart to another; to take part in, share in a thing (rare and perhaps not ante-Aug.):2.cum amico omnes curas, omnes cogitationes tuas misce,
share, Sen. Ep. 3, 3:se negotiis,
to take part in, engage in, Dig. 26, 7, 39, § 11:administrationi,
ib. 27, 1, 17, § 5:paternae hereditati,
ib. 29, 2, 42, § 3. —(Acc. to I. B. 5.).a.To throw into confusion, to embroil, disturb (class.): om [p. 1150] nia infima summis paria fecit, turbavit, miscuit, Cic. Leg. 3, 9, 19:b.rem publicam malis concionibus,
id. Agr. 2, 33, 91:coetus,
Tac. A. 1, 16:animorum motus dicendo,
Cic. de Or. 1, 51, 220:anima, quae res humanas miscuit olim,
Juv. 10, 163.—To stir up, occasion, excite, rouse:3.ego nova quaedam misceri et concitari mala jam pridem videbam,
stirred up, devised, Cic. Cat. 4, 3, 6:seditiones,
Tac. H. 4, 68 fin. —Misceri aliquo, to be changed into:mixtus Enipeo Taenarius deus,
Prop. 1, 13, 21. -
6 immittō (in-m-)
immittō (in-m-) īsī, īssus, ere, to send in, let in, throw into, admit, introduce: immissus in urbem: servos ad spoliandum fanum: corpus in undas, O.: in terram (navem), stranded, L.: canalibus aqua inmissa, Cs.: feraces plantae immittuntur, are engrafted, V.: lentum filis immittitur aureum, is interwoven, O.: nais inmittitur undis, plunges into, O.: inmittor harenae, reach, O.: immissa (tigna) in flumen defigere, driven down, Cs.: immissi alii in alios rami, intertwined, L.—To send against, let loose, set on, cause to attack, incite: servi in tecta nostra immissi: completas navīs taedā in classem, Cs.: immittebantur illi canes: in medios se hostīs, threw himself.—To discharge, project, throw at, cast among: pila in hostīs, Cs.: Lancea costis inmissa, penetrating, O.: coronam caelo, hurls to, O.—To let go, let loose, relax, slacken, drop: immissis frenis, V.: inmissos hederā conlecta capillos, flowing, O.—Fig., to install, put in possession: in mea bona quos voles.—To inflict: iniuriam in alqm: fugam Teucris, struck with panic, V.—To instigate, suborn: a Cicerone inmissus, S.—To admit, commit: corrector inmittit ipse senarium, lets escape him. -
7 deicio
dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).I.Lit.A.In gen.:B.araneas de foribus et de pariete,
Plaut. Stich. 2, 2, 31:aliquem de ponte in Tiberim,
Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:aliquem e ponte,
Suet. Caes. 80:aliquem de saxo (Tarpeio),
Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.aliquem saxo Tarpeio,
Tac. A. 6, 19:aliquem equo,
Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:jugum servile a cervicibus,
Cic. Phil. 1, 2, 6:togam ab umeris,
Suet. Aug. 52; cf.:togam de umero,
id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:se de muro,
Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:se de superiore parte aedium,
Nep. Dion, 4 fin.:se per munitiones,
Caes. B. G. 3, 26, 5:se a praealtis montibus (venti),
Liv. 28, 6:librum in mare,
Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:aliquem in locum inferiorem,
Caes. B. G. 5, 44, 12:aliquem e summo in Tartara,
Lucr. 5, 1124:elatam securim in caput (regis),
Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:equum e campo in cavam hanc viam,
force to leap down, id. 23, 47:bustum aut monumentum, aut columnam,
Cic. Leg. 2, 26; so,statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),
id. Cat. 3, 8, 19:monumenta regis templaque Vestae,
Hor. Od. 1, 2, 15:signa aenea in Capitolio (tempestas),
Liv. 40, 2:omnes Hermas,
Nep. Alcib. 3:turrim,
Caes. B. C. 2, 22; cf.arces,
Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:arbores,
to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:caput uno ictu,
to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:libellos,
to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:crinibus dejectis,
loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:sortes,
to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:dejectam aerea sortem accepit galea,
Verg. A. 5, 490 sq.:cum dejecta sors esset,
Liv. 21, 42; cf.:pernam, glandium,
to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:alvum,
to purge, Cato R. R. 158; cf.:casei caprini, qui facillimi deiciantur,
i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;opp. alvum superiorem,
i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—Esp.1.Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:2.nostri dejecti sunt loco,
id. ib. 7, 51:praesidium ex saltu,
id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,
Liv. 7, 10:ex tot castellis,
id. 44, 35:praesidium Claternā,
Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:praesidium loco summe munito,
Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:castra hostium,
to destroy, id. 25, 14:praetorium,
id. 41, 2 et saep.—Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):3.unde vi prohibitus sis... unde dejectus?
Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,
id. ib. 27, 76 fin.:aliquem de possessione imperii,
Liv. 45, 22.—Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:4.naves ad inferiorem partem insulae,
Caes. B. G. 4, 28, 2:classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,
Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:5.his dejectis et coacervatis cadaveribus,
Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?
Verg. A. 11, 665:avem ab alto caelo,
id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,
i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:super juvencum stabat dejectum leo,
Phaedr. 2, 1, 1:(Hercules) aves sagittis dejecit,
Lact. 1, 9, 2:gruem,
Verg. A. 11, 580.—To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):II.dejecto capite (opp. supino capite),
Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:id (caput) dejectum semper in terram,
Plin. 8, 21, 32, § 77:in pectora mentum,
Ov. M. 12, 255:euntes dejecta cervice Getae,
Claud. VI. Cons. Hon. 180.—Trop.A.In gen.:B.pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,
never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:oculos a republica,
id. Phil. 1, 1:dejecit vultum et demissa voce locuta est,
cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:oculos in terram,
Quint. 1, 11, 9 al.;and in Gr. construction, dejectus oculos,
with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:dejectus vultum,
Stat. Th. 3, 367:ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?
thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:quantum de doloris terrore,
id. ib. 2, 5, 14:vitia a se ratione,
id. ib. 4, 37, 80; cf.:cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),
id. Verr. 2, 5, 62:hunc metum Siciliae,
id. ib. 2, 5, 49 fin.:quae replenda vel deicienda sunt,
Quint. 10, 4, 1:eum de sententia dejecistis,
hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,
id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:C.de honore deici,
Cic. Verr. 1, 9, 25:de possessione imperii,
Liv. 45, 22, 7;for which, ad deiciendum honore eum,
Liv. 39, 41;and, dejecti honore,
id. 3, 35; so with simple abl.:aliquem aedilitate,
Cic. Verr. 1, 8, 23:aedilitate,
id. Verr. 2, 1, 8, § 23:praeturā,
id. Mur. 36, 76:principatu,
Caes. B. G. 7, 63, 8:certo consulatu,
Liv. 40, 46, 14:spe,
id. 44, 28, 1:ea spe,
Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),
id. ib. 5, 48:conjuge tanto,
Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,
Liv. 38, 35:uxorem (sc. conjugio),
Tac. A. 11, 29 fin.:hoc dejecto,
after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:ex alto dejectus culmine regni,
Sil. 17, 143.—To humble:I.deicimur, sed non perimus,
Vulg. 2 Cor. 4, 9:deiciendi hominis causa,
Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).Sunk down, low:II.equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,
Caes. B. C. 1, 46, 3:dejectius,
Tert. adv. Marc. 1, 6 fin. —(Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:haud dejectus equum duci jubet,
Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,
Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.— -
8 Turbo
1.turbo, āvi, ātum, 1, v. a. ( fut. perf. turbassit, for turbaverit, Cic. Leg. 3, 4; al. turbassitur) [turba], to disturb, agitate, confuse, disorder; to throw into disorder or confusion (freq. and class.; syn.: confundo, misceo, agito).I.Lit.:B.ventorum vi agitari atque turbari mare,
Cic. Clu. 49, 138:aequora ventis,
Lucr. 2, 1:hibernum mare,
Hor. Epod. 15, 8; Ov. M. 7, 154; 14, 545 al.:eversae turbant convivia mensae,
id. ib. 12, 222; cf. in a poet. transf.:ancipiti quoniam bello turbatur utrimque,
Lucr. 6, 377:ne comae turbarentur, quas componi vetuit,
Quint. 11, 3, 148:ne turbet toga mota capillos,
Ov. Am. 3, 2, 75:capillos,
id. M. 8, 859; id. Am. 3, 14, 33; cf.in a Greek construction: turbata capillos,
id. M. 4, 474:ceram,
the seal, Quint. 12, 8, 13:uvae recentes alvum turbant,
Plin. 23, 1, 6, § 10.— Absol.:instat, turbatque ruitque,
Ov. M. 12, 134.—Reflex.:cum mare turbaret (sc. se),
Varr. R. R. 3, 17, 7 Schneid. ad loc. (al. turbaretur).—In partic.1.Milit. t. t., to throw into disorder, break the line of battle, disorganize:2.equitatus turbaverat ordines,
Liv. 3, 70, 9:aciem peditum,
id. 30, 18, 10.— Absol.:equites eruptione factā in agmen modice primo impetu turbavere,
Liv. 38, 13, 12:turbantibus invicem copiis,
Flor. 4, 2, 49:hic rem Romanam, magno turbante tumultu, sistet,
Verg. A. 6, 857.—Of water, to trouble, make thick or turbid:II.lacus,
Ov. M. 6, 364:fons quem nulla volucris turbarat,
id. ib. 3, 410:flumen imbre,
id. ib. 13, 889:limo aquam,
Hor. S. 1, 1, 60:aquas lacrimis,
Ov. M. 3, 475; cf.:pulvis sputo turbatus,
Petr. 131.—Trop.:A. B.non modo illa permiscuit, sed etiam delectum atque ordinem turbavit,
Cic. Verr. 2, 2, 50, § 123:qui omnia inflma summis paria fecit, turbavit, miscuit,
id. Leg. 3, 9, 19:Aristoteles quoque multa turbat, a magistro Platone non dissentiens,
id. N. D. 1, 13, 33:quantas res turbo!
Plaut. Mil. 3, 2, 1:quas meus filius turbas turbet,
id. Bacch. 4, 9, 1; cf.:quae meus filius turbavit,
id. ib. 5, 1, 5; id. Cas. 5, 2, 6:ne quid ille turbet vide,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 7, § 24:haec, quae in re publicā turbantur,
id. ib. 3, 9, 3:cum dies alicui nobilium dicta novis semper certaminibus contiones turbaret,
Liv. 3, 66, 2: ne incertā prole auspicia turbarentur, id. 4, 6, 2:milites nihil in commune turbantes,
Tac. H. 1, 85:turbantur (testes),
Quint. 5, 7, 11; cf. id. 4, 5, 6; 5, 14, 29; 10, 7, 6:spem pacis,
Liv. 2, 16, 5.— Absol.: Ph. Ea nos perturbat. Pa. Dum ne reducam, turbent porro, quam velint, Ter. Hec. 4, 4, 12 (cf. I. B. 1. supra):repente turbare Fortuna coepit,
Tac. A. 4, 1:si una alterave civitas turbet,
id. ib. 3, 47: M. Servilius postquam, ut coeperat, omnibus in rebus turbarat, i. e. had deranged all his affairs, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2.— Impers. pass.:nescio quid absente nobis turbatum'st domi,
Ter. Eun. 4, 3, 7:totis Usque adeo turbatur agris,
Verg. E. 1, 12:si in Hispaniā turbatum esset,
Cic. Sull. 20, 57.—Hence, turbātus, a, um, P. a., troubled, disturbed, disordered, agitated, excited.Trop.:2.hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:oculis simul ac mente turbatus,
Liv. 7, 26, 5:turbatus religione simul ac periculo,
Suet. Ner. 19; cf.:turbatus animi,
Sil. 14, 678:placare voluntates turbatas,
Cic. Planc. 4, 11: seditionibus omnia turbata sunt, Sall. Or. Phil. contr. Lepid. 1:turbata cum Romanis pax,
Just. 18, 2, 10:omnia soluta, turbata atque etiam in contrarium versa,
Plin. Ep. 8, 14, 7; cf.:quae si confusa, turbata, permixta sunt, etc.,
id. ib. 9, 5, 3.—Hence, adv.: turbātē, confusedly, disorderly:aguntur omnia raptim atque turbate,
in confusion, Caes. B. C. 1, 5, 1.turbo, ĭnis, m. (collat. form tur-ben, ĭnis, n., Tib. 1, 5, 3; id. ap. Charis. p. 118 P.; gen. turbonis, Caes. ib.) [1. turbo], that which spins or twirls round (cf. vertex).I.A whirlwind, hurricane, tornado: ventus circumactus et eundem ambiens locum et se ipse vertigine concitans turbo est. Qui si pugnacior est ac diutius volutatur, inflammatur, et efficit, quem prêstêra Graeci vocant:B.hic est igneus turbo,
Sen. Q. N. 5, 13, 3:falsum est faces et trabes turbine exprimi,
id. ib. 7, 5, 1; 2, 22, 2; id. Ep. 109, 18:procellae, turbines,
Cic. N. D. 3, 20, 51; cf.: saevi exsistunt turbines, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157 (Trag. Rel. p. 111 Rib.); Enn. ap. Schol. Vat. ad Ter. Heaut. 2, 3, 4 (Ann. v. 553 Vahl.):venti vis rapido percurrens turbine campos,
Lucr. 1, 273; cf. id. 1, 279; 1, 294; 5, 217; Ov. M. 6, 310:senatus decrevit, ut Minerva, quam turbo dejecerat, restitueretur,
Cic. Fam. 12, 25, 1:turbo aut subita tempestas,
id. Cael. 32, 79:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31:venti rotanti turbine portant,
Lucr. 1, 294:ita turbine nigro Ferret hiemps,
Verg. G. 1, 320:venti ruunt et terras turbine perflant,
id. A. 1, 83:accendi turbine quodam aëris,
Sen. Q. N. 7, 4, 1.—In apposition with ventus:exoritur ventus turbo,
Plaut. Curc. 5, 2, 47:circumstabant navem turbines venti,
id. Trin. 4, 1, 16.—Trop., whirlwind, storm, etc.:II.qui in maximis turbinibus ac fluctibus rei publicae navem gubernassem,
Cic. Pis. 9, 20:tu, procella patriae, turbo ac tempestas pacis atque otii,
id. Dom. 53, 137:ego te in medio versantem turbine leti Eripui,
Cat. 64, 149:cum illi soli essent duo rei publicae turbines,
Cic. Sest. 11, 25:miserae mentis,
Ov. Am. 2, 9, 28:miserarum rerum,
id. M. 7, 614:nescio quo miserae turbine mentis agor,
id. Am. 2, 9, 28:Gradivi,
i. e. tumult of war, Sil. 11, 101:virtutem turbine nullo Fortuna excutiet tibi,
Luc. 2, 243:horum mala, turbo quīs rerum imminet,
Sen. Agam. 196.—Lit., a spinning-top, whipping-top, Verg. A. 7, 378 sq.; Tib. 1, 5, 3.—B.Transf., of things that have the shape or whirling motion of a top, as a reel, whirl, spindle, etc., Cic. Fat. 18, 42; Varr. ap. Serv. Verg. A. 1, 449; Hor. Epod. 17, 7; Cat. 64, 315; Ov. M. 1, 336; Plin. 2, 10, 7, § 47; 9, 36, 61, § 130; 27, 4, 5, § 14; 36, 13, 19, § 90; 37, 4, 15, § 56.—III.A whirling motion, a whirl, twirl, twist, rotation, revolution, a round, circle (mostly poet.):3.cum caeli turbine ferri,
Lucr. 5, 624:lunae,
id. 5, 632:ignium,
id. 6, 640; cf. Verg. A. 3, 573:teli (contorti),
id. ib. 6, 594; cf. id. ib. 11, 284; Luc. 3, 465; Sil. 4, 542:saxi,
whirling force, circular hurling, Verg. A. 12, 531:serpentis,
i. e. the coiling, Sil. 3, 191:Aegaeus,
whirlpool, vortex, Claud. Laud. Stil. 1, 287; so, rapax, Stat [p. 1918] Th. 4, 813:verterit hunc (servum in emancipatione) dominus, momento turbinis exit Marcus Dama,
i. e. of whirling round, Pers. 5, 78: militiae turbine factus eques, i. e. through the round of military gradation or promotion, Ov. Am. 3, 15, 6:vulgi,
i. e. a throng, crowd, Claud. II. Cons. Stil. 200.Turbo, ōnis, m., the name of a gladiator, Hor. S. 2, 3, 310. -
9 turbo
1.turbo, āvi, ātum, 1, v. a. ( fut. perf. turbassit, for turbaverit, Cic. Leg. 3, 4; al. turbassitur) [turba], to disturb, agitate, confuse, disorder; to throw into disorder or confusion (freq. and class.; syn.: confundo, misceo, agito).I.Lit.:B.ventorum vi agitari atque turbari mare,
Cic. Clu. 49, 138:aequora ventis,
Lucr. 2, 1:hibernum mare,
Hor. Epod. 15, 8; Ov. M. 7, 154; 14, 545 al.:eversae turbant convivia mensae,
id. ib. 12, 222; cf. in a poet. transf.:ancipiti quoniam bello turbatur utrimque,
Lucr. 6, 377:ne comae turbarentur, quas componi vetuit,
Quint. 11, 3, 148:ne turbet toga mota capillos,
Ov. Am. 3, 2, 75:capillos,
id. M. 8, 859; id. Am. 3, 14, 33; cf.in a Greek construction: turbata capillos,
id. M. 4, 474:ceram,
the seal, Quint. 12, 8, 13:uvae recentes alvum turbant,
Plin. 23, 1, 6, § 10.— Absol.:instat, turbatque ruitque,
Ov. M. 12, 134.—Reflex.:cum mare turbaret (sc. se),
Varr. R. R. 3, 17, 7 Schneid. ad loc. (al. turbaretur).—In partic.1.Milit. t. t., to throw into disorder, break the line of battle, disorganize:2.equitatus turbaverat ordines,
Liv. 3, 70, 9:aciem peditum,
id. 30, 18, 10.— Absol.:equites eruptione factā in agmen modice primo impetu turbavere,
Liv. 38, 13, 12:turbantibus invicem copiis,
Flor. 4, 2, 49:hic rem Romanam, magno turbante tumultu, sistet,
Verg. A. 6, 857.—Of water, to trouble, make thick or turbid:II.lacus,
Ov. M. 6, 364:fons quem nulla volucris turbarat,
id. ib. 3, 410:flumen imbre,
id. ib. 13, 889:limo aquam,
Hor. S. 1, 1, 60:aquas lacrimis,
Ov. M. 3, 475; cf.:pulvis sputo turbatus,
Petr. 131.—Trop.:A. B.non modo illa permiscuit, sed etiam delectum atque ordinem turbavit,
Cic. Verr. 2, 2, 50, § 123:qui omnia inflma summis paria fecit, turbavit, miscuit,
id. Leg. 3, 9, 19:Aristoteles quoque multa turbat, a magistro Platone non dissentiens,
id. N. D. 1, 13, 33:quantas res turbo!
Plaut. Mil. 3, 2, 1:quas meus filius turbas turbet,
id. Bacch. 4, 9, 1; cf.:quae meus filius turbavit,
id. ib. 5, 1, 5; id. Cas. 5, 2, 6:ne quid ille turbet vide,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 7, § 24:haec, quae in re publicā turbantur,
id. ib. 3, 9, 3:cum dies alicui nobilium dicta novis semper certaminibus contiones turbaret,
Liv. 3, 66, 2: ne incertā prole auspicia turbarentur, id. 4, 6, 2:milites nihil in commune turbantes,
Tac. H. 1, 85:turbantur (testes),
Quint. 5, 7, 11; cf. id. 4, 5, 6; 5, 14, 29; 10, 7, 6:spem pacis,
Liv. 2, 16, 5.— Absol.: Ph. Ea nos perturbat. Pa. Dum ne reducam, turbent porro, quam velint, Ter. Hec. 4, 4, 12 (cf. I. B. 1. supra):repente turbare Fortuna coepit,
Tac. A. 4, 1:si una alterave civitas turbet,
id. ib. 3, 47: M. Servilius postquam, ut coeperat, omnibus in rebus turbarat, i. e. had deranged all his affairs, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2.— Impers. pass.:nescio quid absente nobis turbatum'st domi,
Ter. Eun. 4, 3, 7:totis Usque adeo turbatur agris,
Verg. E. 1, 12:si in Hispaniā turbatum esset,
Cic. Sull. 20, 57.—Hence, turbātus, a, um, P. a., troubled, disturbed, disordered, agitated, excited.Trop.:2.hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:oculis simul ac mente turbatus,
Liv. 7, 26, 5:turbatus religione simul ac periculo,
Suet. Ner. 19; cf.:turbatus animi,
Sil. 14, 678:placare voluntates turbatas,
Cic. Planc. 4, 11: seditionibus omnia turbata sunt, Sall. Or. Phil. contr. Lepid. 1:turbata cum Romanis pax,
Just. 18, 2, 10:omnia soluta, turbata atque etiam in contrarium versa,
Plin. Ep. 8, 14, 7; cf.:quae si confusa, turbata, permixta sunt, etc.,
id. ib. 9, 5, 3.—Hence, adv.: turbātē, confusedly, disorderly:aguntur omnia raptim atque turbate,
in confusion, Caes. B. C. 1, 5, 1.turbo, ĭnis, m. (collat. form tur-ben, ĭnis, n., Tib. 1, 5, 3; id. ap. Charis. p. 118 P.; gen. turbonis, Caes. ib.) [1. turbo], that which spins or twirls round (cf. vertex).I.A whirlwind, hurricane, tornado: ventus circumactus et eundem ambiens locum et se ipse vertigine concitans turbo est. Qui si pugnacior est ac diutius volutatur, inflammatur, et efficit, quem prêstêra Graeci vocant:B.hic est igneus turbo,
Sen. Q. N. 5, 13, 3:falsum est faces et trabes turbine exprimi,
id. ib. 7, 5, 1; 2, 22, 2; id. Ep. 109, 18:procellae, turbines,
Cic. N. D. 3, 20, 51; cf.: saevi exsistunt turbines, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157 (Trag. Rel. p. 111 Rib.); Enn. ap. Schol. Vat. ad Ter. Heaut. 2, 3, 4 (Ann. v. 553 Vahl.):venti vis rapido percurrens turbine campos,
Lucr. 1, 273; cf. id. 1, 279; 1, 294; 5, 217; Ov. M. 6, 310:senatus decrevit, ut Minerva, quam turbo dejecerat, restitueretur,
Cic. Fam. 12, 25, 1:turbo aut subita tempestas,
id. Cael. 32, 79:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31:venti rotanti turbine portant,
Lucr. 1, 294:ita turbine nigro Ferret hiemps,
Verg. G. 1, 320:venti ruunt et terras turbine perflant,
id. A. 1, 83:accendi turbine quodam aëris,
Sen. Q. N. 7, 4, 1.—In apposition with ventus:exoritur ventus turbo,
Plaut. Curc. 5, 2, 47:circumstabant navem turbines venti,
id. Trin. 4, 1, 16.—Trop., whirlwind, storm, etc.:II.qui in maximis turbinibus ac fluctibus rei publicae navem gubernassem,
Cic. Pis. 9, 20:tu, procella patriae, turbo ac tempestas pacis atque otii,
id. Dom. 53, 137:ego te in medio versantem turbine leti Eripui,
Cat. 64, 149:cum illi soli essent duo rei publicae turbines,
Cic. Sest. 11, 25:miserae mentis,
Ov. Am. 2, 9, 28:miserarum rerum,
id. M. 7, 614:nescio quo miserae turbine mentis agor,
id. Am. 2, 9, 28:Gradivi,
i. e. tumult of war, Sil. 11, 101:virtutem turbine nullo Fortuna excutiet tibi,
Luc. 2, 243:horum mala, turbo quīs rerum imminet,
Sen. Agam. 196.—Lit., a spinning-top, whipping-top, Verg. A. 7, 378 sq.; Tib. 1, 5, 3.—B.Transf., of things that have the shape or whirling motion of a top, as a reel, whirl, spindle, etc., Cic. Fat. 18, 42; Varr. ap. Serv. Verg. A. 1, 449; Hor. Epod. 17, 7; Cat. 64, 315; Ov. M. 1, 336; Plin. 2, 10, 7, § 47; 9, 36, 61, § 130; 27, 4, 5, § 14; 36, 13, 19, § 90; 37, 4, 15, § 56.—III.A whirling motion, a whirl, twirl, twist, rotation, revolution, a round, circle (mostly poet.):3.cum caeli turbine ferri,
Lucr. 5, 624:lunae,
id. 5, 632:ignium,
id. 6, 640; cf. Verg. A. 3, 573:teli (contorti),
id. ib. 6, 594; cf. id. ib. 11, 284; Luc. 3, 465; Sil. 4, 542:saxi,
whirling force, circular hurling, Verg. A. 12, 531:serpentis,
i. e. the coiling, Sil. 3, 191:Aegaeus,
whirlpool, vortex, Claud. Laud. Stil. 1, 287; so, rapax, Stat [p. 1918] Th. 4, 813:verterit hunc (servum in emancipatione) dominus, momento turbinis exit Marcus Dama,
i. e. of whirling round, Pers. 5, 78: militiae turbine factus eques, i. e. through the round of military gradation or promotion, Ov. Am. 3, 15, 6:vulgi,
i. e. a throng, crowd, Claud. II. Cons. Stil. 200.Turbo, ōnis, m., the name of a gladiator, Hor. S. 2, 3, 310. -
10 intorqueo
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
11 intorte
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
12 immitto
immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).I.Lit.A.In gen.:B.servos ad spoliandum fanum,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:servi in tecta nostra cum facibus immissi,
id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:magna vis hominum simul immissa,
Liv. 2, 5, 3:equitatu immisso (in agmen hostium),
Caes. B. G. 7, 40, 4:armaturam levem in stationes,
Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:corpus in undas,
Ov. H. 2, 133:artificem mediis flammis,
id. M. 6, 615:completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,
let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:navem in terram,
Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:si effrenatos in eos equos immittitis,
Liv. 40, 40, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 6, 8, 6:tela,
id. B. C. 3, 92, 2:telum ex manu,
Dig. 9, 2, 52:canalibus aqua immissa,
Caes. B. C. 2, 10, 6:aquam ex fullonicis in fundum vicini,
Dig. 39, 3, 3:cloacam privatam in publicum,
ib. 43, 23, 1; and:puram aquam in alvum,
Cels. 2, 12:haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,
had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:bipedales trabes,
id. ib. §6: tigna (in parietem),
Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:coronam caelo,
hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:lentum filis immittitur aurum,
is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,
put on, put around, Petr. 32, 2:dexteraque immissis da mihi signa rotis,
let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,
slackened, Verg. A. 11, 889:habenas,
id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.rudentes,
let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:Codrus in medios se immisit hostes,
threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:se in hostium manum multitudinemque,
Cic. Font. 17, 38; cf.:immisit in armatas hostium copias,
id. Par. 1, 2, 12:offirmastin' occultare, quo te inmittas,
whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —In partic.1.To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):2.alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,
Sall. C. 48, 8:fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,
Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:immissis qui monerent,
id. ib. 4, 54:Suillium accusandis utrisque immittit,
id. ib. 11, 1:ad cujus rei probationem immittet indices,
Just. 32, 2:invidia et a dissimilibus delator inmissus,
Plin. Ep. 6, 31, 3. —To let grow unrestrained or wild:3.ea vitis immittitur ad uvas pariendas,
Varr. R. R. 1, 31, 3:cupressus immittitur in perticas asseresve,
Plin. 16, 33, 60, § 141:pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,
grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,barba immissa,
Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:immissi capilli,
Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf., in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,
Val. Fl. 1, 412.—To ingraft:4.trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,
Verg. G. 2, 80.—Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—II.Trop.:aliquid in aures,
to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,
id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,
Cic. Par. 4, 1, 28:hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,
lets escape him, id. Or. 56, 190:si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,
threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:immisitque fugam Teucris atrumque timorem,
instilled, infused, Verg. A. 9, 719:vires alicui,
Val. Fl. 7, 353:amorem,
Sen. Herc. Oet. 554. -
13 inmitto
immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).I.Lit.A.In gen.:B.servos ad spoliandum fanum,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:servi in tecta nostra cum facibus immissi,
id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:magna vis hominum simul immissa,
Liv. 2, 5, 3:equitatu immisso (in agmen hostium),
Caes. B. G. 7, 40, 4:armaturam levem in stationes,
Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:corpus in undas,
Ov. H. 2, 133:artificem mediis flammis,
id. M. 6, 615:completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,
let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:navem in terram,
Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:si effrenatos in eos equos immittitis,
Liv. 40, 40, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 6, 8, 6:tela,
id. B. C. 3, 92, 2:telum ex manu,
Dig. 9, 2, 52:canalibus aqua immissa,
Caes. B. C. 2, 10, 6:aquam ex fullonicis in fundum vicini,
Dig. 39, 3, 3:cloacam privatam in publicum,
ib. 43, 23, 1; and:puram aquam in alvum,
Cels. 2, 12:haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,
had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:bipedales trabes,
id. ib. §6: tigna (in parietem),
Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:coronam caelo,
hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:lentum filis immittitur aurum,
is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,
put on, put around, Petr. 32, 2:dexteraque immissis da mihi signa rotis,
let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,
slackened, Verg. A. 11, 889:habenas,
id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.rudentes,
let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:Codrus in medios se immisit hostes,
threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:se in hostium manum multitudinemque,
Cic. Font. 17, 38; cf.:immisit in armatas hostium copias,
id. Par. 1, 2, 12:offirmastin' occultare, quo te inmittas,
whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —In partic.1.To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):2.alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,
Sall. C. 48, 8:fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,
Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:immissis qui monerent,
id. ib. 4, 54:Suillium accusandis utrisque immittit,
id. ib. 11, 1:ad cujus rei probationem immittet indices,
Just. 32, 2:invidia et a dissimilibus delator inmissus,
Plin. Ep. 6, 31, 3. —To let grow unrestrained or wild:3.ea vitis immittitur ad uvas pariendas,
Varr. R. R. 1, 31, 3:cupressus immittitur in perticas asseresve,
Plin. 16, 33, 60, § 141:pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,
grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,barba immissa,
Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:immissi capilli,
Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf., in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,
Val. Fl. 1, 412.—To ingraft:4.trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,
Verg. G. 2, 80.—Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—II.Trop.:aliquid in aures,
to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,
id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,
Cic. Par. 4, 1, 28:hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,
lets escape him, id. Or. 56, 190:si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,
threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:immisitque fugam Teucris atrumque timorem,
instilled, infused, Verg. A. 9, 719:vires alicui,
Val. Fl. 7, 353:amorem,
Sen. Herc. Oet. 554. -
14 conturbo
con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).I.In gen.A.Lit.:B.posituras principiorum corporis atque animi,
Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.:ordines Romanorum (militum),
Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4:equites tormentis,
Curt. 7, 2, 4:rempublicam,
Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf.rem,
id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31:vocem,
Lucr. 4, 559:prima vulnera novis plagis,
id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.—In mal. part.:pedes, i. e. implicare,
Plaut. Cas. 2, 8, 24.—Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling:II.valetudo tua me valde conturbat,
Cic. Att. 7, 2, 2:quid est? num conturbo te?
id. Phil. 2, 13, 32:incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie,
id. Off. 3, 10, 40; cf.:vemens violentia vini Conturbare animum consuevit,
Lucr. 3, 483.— Absol.:haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc.,
Cic. Off. 3, 20, 81.—In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one's pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.A.Lit.:B.rationem sibi commissam,
Dig. 11, 3, 1 fin.:nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret,
bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5:fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet?
id. Planc. 28, 68:homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis,
id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.—Trop.:neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes,
you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.—Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare):oculus,
diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15:homo tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:eram in scribendo conturbatior,
id. Att. 1, 12, 4:animus,
id. Tusc. 3, 7, 15. -
15 permisceo
I.Lit.:II.naturam cum materiā,
Cic. Univ. 7:permixti cum suis fugientibus,
Caes. B. G. 7, 62:permixtum senatui populi concilium,
Liv. 21, 14:equites turbae hostium,
id. 39, 51:fructus acerbitate permixti,
Cic. Planc. 38, 92; Plin. 28, 17, 67, § 231:generique cruorem Sanguine cum soceri permiscuit impius ensis,
Ov. M. 14, 801:omnes in oratione esse quasi permixtos et confusos pedes,
Cic. Or. 57, 195:(gagates lapis) medetur strumis cerae permixtus,
Plin. 36, 19, 34, § 142:corpora viva permista sepultis,
Luc. 2, 152:alicui totum ensem,
to plunge his whole sword into his body, Sil. 10, 259.—Trop.A.In gen., to mix or mingle together; to commingle, intermingle:B.ne tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore permisceas,
Cic. Vatin. 5, 13:tristia laetis,
Sil. 13, 385:geminas e sanguine matris permistura domos,
Luc. 2, 333:acerbitas morum ne vino quidem permista,
Cic. Phil. 12, 11, 26.—Of language:quibus (intervallis longis et brevibus) implicata atque permixta oratio,
Cic. Or. 56, 187.—In partic., to confound, disturb, throw into confusion, Cic. Verr. 2, 2, 50, § 123:A.omnia,
id. Planc. 17, 41; cf.:omnia divina humanaque jura permiscentur,
Caes. B. C. 1, 6 fin.:domum,
Verg. A. 7, 348; Sall. J. 5, 2:Graeciam,
Cic. Or. 9, 20:omnia gravi timore,
Flor. 1, 18, 12.—Hence, permixtus, a, um (perh. not permistus in class. Lat.), P. a.Promiscuous, confused:B.permixta caedes,
Lucr. 3, 643; 5, 1313:mores,
disordered, disorderly, id. 3, 749.—Filled:permixtus maerore,
App. M. 9, p. 235 fin.—Adv.: per-mixtē, confusedly, promiscuously, Cic. Inv. 1, 22, 32; id. Part. 7, 24. -
16 dis-turbō
dis-turbō āvī, ātus, āre, to drive asunder, separate by violence, throw into disorder, disturb: vidistis contionem gladiis disturbari: sortīs.—To demolish, destroy: ad disturbandas nuptias, T.: ignis cuncta disturbat: opera, Cs.—Fig., to frustrate, thwart, ruin: vitae societatem: legem. -
17 per-misceō
per-misceō miscuī, mīxtus, ēre, to mix together, mix thoroughly, commingle, intermingle: equites pedites permixti, S.: naturam cum materiā: permixti cum suis fugientibus, Cs.: permixtum senatui populi concilium, L.: generi cruorem Sanguine cum soceri, O.: in oratione permixti pedes. —Fig., to mix together, mingle, commingle, intermingle: tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore: alcuius consiliis permixtus, implicated, Ta.—To confound, disturb, throw into confusion: omnia: divina humanaque iura permiscentur, Cs.: domum, V.: Graeciam: species sceleris tumultu Permixtae, i. e. confused by guilt, H. -
18 per-turbō
per-turbō āvī, ātus, āre, to confuse, disturb, confound, throw into disorder: aciem, S.: omnia, T.: aetatum ordinem: nox perturbat omnia: reliquos (milites) incertis ordinibus, Cs.—Fig., to disturb, discompose, embarrass, confound: mentīs animosque, Cs.: de rei p. salute perturbari: magno animi motu perturbatus: perturbatis sensibus Derepit (sus), Ph.: qui perturbantur, copiasne ducere... an, etc., are utterly at a loss, Cs. -
19 turbō
turbō inis, m [1 turbo], that which whirls, a whirlwind, hurricane, tornado: saevi exsistunt turbines, Pac. ap. C.: validi venti, O.: turbo aut subita tempestas: pulvis collectus turbine, H.: venti terras turbine perflant, V.— A spinning-top, whip-top: volitans sub verbere, V.— A magic wheel, wheel of fortune: solve turbinem, H.— A whorl, spiral, twist: bucina, in latum quae turbine crescit ab imo, O.: suāpte naturā versari turbinem.— A whirl, round, circle: nubes Turbine fumans piceo, i. e. of black curling smoke, V.— A whirling motion, revolution: teli (contorti), V.: Murranum ingentis turbine saxi Excutit, i. e. with a huge whirling stone, V.: militiae turbine factus eques, i. e. through the round of promotion, O.—Fig., a whirlwind, storm: in maximis turbinibus rei p. navem gubernare: tu, turbo ac tempestas pacis atque oti, disturber: mentis, O.* * *Iturbare, turbavi, turbatus Vdisturb, agitate, throw into confusionIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circleIIIthat which whirls; whirlwind, tornado; spinning top; spiral, round, circle -
20 conquasso
conquassare, conquassavi, conquassatus V TRANSshake violently; break, shatter; unsettle, disturb, throw into confusion
См. также в других словарях:
throw into — phr verb Throw into is used with these nouns as the object: ↑armchair, ↑bin, ↑confusion, ↑disarray, ↑disorder, ↑doubt, ↑frenzy, ↑jail, ↑panic, ↑prison, ↑recession, ↑ … Collocations dictionary
throw into the pot — throw (something) into the pot if you throw an idea or a subject into the pot, you suggest it for discussion. Right, I think we ve had enough talk of education. Does anyone have anything else they want to throw into the pot? … New idioms dictionary
throw into the discard — (US) To throw on the scrap heap • • • Main Entry: ↑discard … Useful english dictionary
throw into confusion — index agitate (perturb), confound, confuse (bewilder), confuse (create disorder), discompose … Law dictionary
throw into disorder — index confuse (create disorder), disorganize, disorient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
throw into prison — index arrest (apprehend), immure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
throw into relief — we hope these photos will throw into relief the gravity of their plight Syn: highlight, spotlight, give prominence to, point up, show up, emphasize, bring out, stress, accent, underline, underscore, accentuate … Thesaurus of popular words
throw into the scale — ► throw on (or into) the scale contribute (something) to one side of an argument or debate. Main Entry: ↑scale … English terms dictionary
throw into confusion — cause chaos, cause disorder … English contemporary dictionary
throw into the scale — weigh something, place something on the scale … English contemporary dictionary
throw into the shade — place in the shade, place in a location that is protected from the sun … English contemporary dictionary